பதிவுகள் முகப்பு

ஒவியம் AI

கூதல் விறைத்த காலமது.மழை விடாது பெய்துகொண்டிருந்த பகலது .பள்ளிகள், கல்லூரிகளென மெல்ல மெல்ல நிரம்பிய வெள்ளம் ஓடிவந்து வகுப்புகளுக்குள் புகுந்து கால்களால் குளிரேறி உடம்புகளை நடுங்க வைத்துக் கொண்டிருந்த பொழுதது. 'வெய்யோன்' கண்களை மூடியபடி கார்மேகத்துடன் கட்டுண்டு கிடந்த மார்கழித் திங்களது. எம்மண்ணும்,மக்களும் உசாரின்றி போர்வைக்குள் முடங்கிக்கிடந்த மழைக்காலமது. எது எதுவாகினும் குளிர்காற்று வந்து அரசமரத்தையும், ஆலமரத்தையும் ஆரத்தழுவி,கடைசியில் எம்மையும் முத்தமிட்டுச்சென்ற பரவச விடியலது. இந்தப்பரவசத்தில்தான் நாம் பல பிரச்சனைகளையும் கடந்து பள்ளி, கல்லூரியென வெள்ளத்தைக்கிழித்துக்கொண்டே சைக்கிள் ஓடிப்படிக்கச்சென்றோம்.

பஸ்ஸில் வந்தவர்கள் நனைந்து, நடுங்கி விறைத்து வகுப்பிற்குள் நுழைந்ததையும் மறக்க முடியுமா? சில வகுப்பறைகள் நித்தம் நிறையாமல் போனதும் இந்த மார்கழியில் தான். காற்சட்டையும்,சேட்டுமாய் வெறுங்கால்களுடன் மழைவெள்ளக்காடுகளைக்கடந்து கல்லூரிகளில் கால்வைத்தவைத்தவர்களுக்கு அந்த அனுபவம் புரியும். காலையில் தோய்ந்து,தோய்ந்து பால்காரர்கள்கூட தமது உழைப்பை கஷ்டப்பட்டு கண்ணியமாக ஒப்பேற்றிக்கடந்து சென்றதையும் எம்மால் மறக்கமுடியாது.

பாடசாலைகளின் ஓட்டைக் கூரைகளிலிருந்து ஒழுக்குகள் வகுப்புகளுக்குள் விழ மேசைகள் வாங்குகளை அரக்கிவிட்டு பாடங்களைத்தொடங்கியதையும் எம்மால் மறக்கமுடியாது.

சிலம்பின் சிறப்பு

 சிலப்பதிகாரத்தை ஏன் படிக்க வேண்டும்? சிலப்பதிகாரத்தில் அப்படி என்னதான் பொதிந்து கிடக்கிறது ! சிலப்பதிகாரத்தைவிட வேறு காப்பியங்கள் தமிழில் சிறந்து விளங்கவில்லையா ? என்றெல்லாம் எம க்குமுன்னே பல ஐயங்கள் வந்து நிற்கும் . சிலப்பதிகாரத்தைப் பற்றிய சிறப்பும் அதன் சிந்தனைகருத் துக்களும் சரியான முறையில் எம்மிடம் புகுந்துவிடுமானால் இப்படியான ஐயம் எழுவதற்கே இடமில் லாமல் போய்விடும் என்பது எனது மனக்கருத்தாகும்.தமிழில் வந்த முதல்காப்பியமாக சிலப்பதிகாரமே விளங்குகிறது.

இயற்றமிழ் , இசைத்தமிழ் , நாடகத்தமிழ் ,  மூன்றையும் கொண்ட முதல் தமிழ் காப்பியம் என்னும் பெருமையையும் கொண்டு நிற்கிறது. சேர, சோழ, பாண்டிய, நாடுகளான முத்தமிழ் நாட்டினையும் முழுமைபெறச் செய்த காப்பியமாகவும் அமைந்திருக்கிறது.இலக்கிய உன்னதத்தை வெளிப்படுத்தும் காப்பியமாகவும் இருக்கிறது.

       தமிழர்களின் பன்முகப்பட்ட சமூகப் பண்பாட்டினைக்  காட்டி நிற்கும் காப்பியமாகவும் திகழ்கிறது. வாழ்வியல் நெறிகள், வழிபாட்டு முறைகள், கலைகள், அரசுமுறைகள்,நீதி நிர்வாகம், பெண்களின் சமு தாய நிலை, என்று பலவற்றைக் காட்டி நிற்கும் காப்பியமாக சிலப்பதிகாரம் திகழ்கிறது எனலாம். இக் காப்பியத்தை புரட்சிக் காப்பியம், குடிமக்கள் காப்பியம், சமுதாயக் காப்பியம், வரலாற்றுக் காப்பியம், தேசியக் காப்பியம், நாடகம் காப்பியம் என்றெல்லாம் பன்முகப் பார்வையில் நின்றும் பாராட்டப்படும் நிலையும் காணப்படுகிறது. இதனால் காலத்தை வென்று நிற்கும் காப்பியமாக சிலப்பதிகாரம் இருக்கி றது என்பது மறுத்துவிட முடியாத உண்மையெனலாம்.

    இதனால் அன்றோ தேசியக்கவி பாரதி " நெஞ்சையள்ளும் சிலப்பதிகாரம் என்றோர் மணியாரம் " என்று விதந்தோதி நின்றார் போலும் ! பாரதியின் வாக்கு எத்தனை வலிமையும் பெறுமதியுமானது என்பதிலிருந்தே சிலப்பின் சிறப்புப் புலனாகி நிற்கிறதல்லவா ! சிலப்பதிகாரம் தமிழ் தேசியக் காப்பி யம். சிலப்பதிகாரம் தமிழின் சொத்தாக நிற்கும் காப்பியம். சிலம்பைப் படித்தால் சிந்தனை வளரும் ! சிலம்பை நினைத்தால் பெருமிதம் நிலைக்கும் !

- இந்து லிங்கேஷ் நினைவு கூரும் இந்த நனவிடை தோய்தல் முக்கியமானது. இதில் அவர் நினைவு கூரும் சீனி என்னும் சீனிக்குட்டி யாழ் இந்துவைப் பற்றி நினைத்தால் நினைவில் சிறகடிக்கும் முக்கியமானதோர் ஆளுமை. -

சங்கக்கடையின்ர இடது பக்கமா, ஒதுக்குப்புறமா,ஒரு மூலையில குமாரம்மானின்ர இருப்பிடம். நறுக்குப் புகையிலைத்துண்டு, வெத்திலை பாக்கு,பல்லி முட்டாய்,அரி நெல்லி,தோடம்பழ இனிப்பு என்றபடி சின்ன வியாபார மூலையது.குமாரம்மான் சேட்டுப்போட்டு நான் பார்த்ததில்லை.எப்போதும் சாரமும்,அவரது வண்டியும் அவர் கைகளில் பாக்கு வெட்டியுமாக வாங்கிலில் இருந்துகொண்டு பாக்குச்சீவிய காட்சிதான் இன்றும் அவர் நினைவாக! சின்னதாய் ஒரு மேசையில சப்பட்டைப்போத்தல்களுக்குள்ளே அரி நெல்லி,பல்லி முட்டை, தோடம்பழ இனிப்பென கண்ணைக்கவருகிறமாதிரி இவையெல்லாம் வெயிலுக்கு மின்னிக்கொண்டிருக்கும்.எங்கட கையில 10 சதம்,ஆக மிஞ்சிப்பார்த்தா 5 சதம்தான் வீட்டில தருவீனம். அதுக்கு குமாரம்மான் சரியா எண்ணி எதாவது தருவார்.பல்லி முட்டை தந்தால் அது வாயில கடிபட சீரகமும் சேர்ந்து அது வேற லெவல்.

அடுத்தநாள் உப்புத்தண்ணிக்குள்ள போட்ட அரி நெல்லி வாங்குவம்.ஒரு கடி கடிக்க அதுவும் வரண்ட தொண்டைக்கு ஊறிக்கிடந்த உப்பும் சுள்ளாப்பா இறங்கி வாய்க்குள்ள பாத்திகட்டி நெல்லிச்சாறாய் ஓடும்.தேகம் சிலுசிலுக்கும். அந்த அரிவரிபடிச்ச இளங்கன்று வயசில சுவைக்க குமாரம்மானின் தோடம்பழ இனிப்பு வாய்க்குள்ள சேர்ந்து கரைஞ்சு தித்தித்த அந்த ருசியும் இன்னும் மனசுக்குள் ஊஞ்சல் கட்டி ஆடிக்கொண்டே யிருக்கின்றது. ஒருபக்கம் பாண்,பணிஸ் வாசம்.பேக்கரி மூலையில கொட்டிக்குவிஞ்சுகிடக்கும் உமி, மாக்கழிவுகளைக்கூட மாடுகள் வந்து சாப்பிட்டுக்கொண்டிருக்கும்போதும்கூட அதிலிருந்து நீராவிபோல காத்தில 'மா' பறக்குமே அந்தக்காட்சிதான் இந்தப்பெயர்போன சந்தியின் அன்றைய மெய்யழகு!

நம்மிடத்தில் – நம்மவர்களைப் பற்றிய எதிர்பார்ப்பு ஒன்று உண்டு. அவருக்கு கடிதம் எழுதினேன் – பதிலே இல்லை. கடிதமா ? ஐயோ – எழுத நேரம் எங்கே கிடைக்கிறது. அமர்ந்து கடிதம் எழுதுவதற்கு நேரம் தேடி போராடுகின்றோம். கோபிக்க வேண்டாம். உங்கள் கடிதம் கிடைத்தது. பதில் எழுத முடியாமல் போய்விட்டது. அவ்வளவு பிஸி. இவ்வாறு உரையாடுபவர்களை நாம் பார்த்திருக்கின்றோம். இந்த நிலைமை முன்புதான். ஆனால், தற்போது நாம் வேறு ஒரு யுகத்தில் வாழ்கின்றோம். முன்னைய யுகம் எப்பொழுது?

மி.மு. காலத்தில். அதென்ன மி.மு? மின்னஞ்சலுக்கு முன்னர் நாம் வாழ்ந்த காலத்தில். தற்பொழுது மி.பி. காலத்தில் வாழ்கின்றோம். அதாவது மின்னஞ்சலுக்கு பிற்பட்ட காலத்தில். மின்னஞ்சல் தந்த கொடைகள் முகநூல் – டுவிட்டர் – இன்ஸ்டகிராம். ஸ்கைப். இனிவரும் காலத்தில் மேலும் புதிய சாதனங்கள் வரலாம். ஆனால் – இந்த மென்பொருள் சாதனங்கள் எல்லாம் வருவதற்கு முன்பே இந்தப்பத்தியின் தொடக்கத்தில் குறிப்பிட்ட சமாதானங்களைக் கூறி தப்பிப் பிழைக்காமல் – தனக்கு வரும் கடிதங்களுக்கெல்லாம் தளராமல் பதில் கடிதம் எழுதிய ஒருவர் நம் மத்தியில் வாழ்ந்து மறைந்தார் என்பதை எத்தனை பேர் அறிந்திருப்பார்கள்?.

அவர்தான் பேராசிரியர் கைலாசபதி. கடிதம் எழுதுவதும் ஒரு கலைதான் என உணர்த்திய இலக்கிய வாதியாக அவரை நான் இனம் காண்கின்றேன்.

அண்மையில் ஓரு அலைபேசி அழைப்பு வந்திருந்தது. என் அலைபேசி இலக்கத்தை கலை, இலக்கிய ஆர்வலரும், அறிவியல் எழுத்தாளருமான நா.பத்மநாப ஐயரிடமிருந்து பெற்றதாகவும் , அண்மையில் நான் எழுத்தாளர் அ.ந.கந்தசாமியின் சிரித்திரனில் வெளியான 'சங்கீதப் பிசாசு' சிறுவர் நாவலின் அத்தியாயங்களுடன், ஆரம்பக் காலத்துச் சிரித்திரன் இதழின் அட்டைப்படங்களையும் உள்ளடக்கி முகநூலில் பகிர்ந்திருந்த பதிவினை அவர் தன்னுடன் பகிர்ந்திருந்ததாகவும், தான் மருத்துவர் கனக சுகுமார் என்றும் தெரிவித்தார்.

எனக்கு அவரது பெயர் உடனடியாக நினைவில் வரவில்லை. நான் முன்னர் அறிந்திருந்ததாகவும் நினைவிலில்லை. அப்பொழுதுதான் அவர் கூறினார் சிரித்திரனில் வெளியான நேர்காணல்கள்  பலவற்றைத் தானும் சட்டத்தரணி பொன் பூலோகசிங்கமுமே கண்டு எழுதிவந்ததாகக் கூறினார். உடனடியாக நினைவுக்கு வந்தார்.

சிரித்திரனில் வெளியான நேர்காணல்கள் பலவற்றை நான் விரும்பி வாசித்தவன். இசை (நாதஸ்வர, தவில், வயலின், மிருதங்கம்), ஓவியம், எழுத்து (கவிதை, புனைகதை),நாட்டியம் , நாடகம் எனப் பல்துறைகளில் சிறந்து விளங்கிய கலைஞர்கள் பலருடன் கண்ட நேர்காணல்கள் அவை. மிகவும் முக்கியமான ஆவணங்கள் அவை. எம்.ஏ.நுஃமான், பாலேந்திரா, ஆனந்தராணி பாலேந்திரா, அ.மாற்கு, சிரித்திரன் ஆசிரியர் சுந்தர், என்.கே.பத்மநாதன் , சி.மெளனகுரு, தனதேவி சுப்பையா, குழந்தை சண்முகலிங்கம், நந்தி, மாத்தளை வடிவேலன், சி.வி.வேலுப்பிள்ளை எனப் பலருடன் நடத்திய நேர்காணால்கள் அவை. கலைஞர்கள் இவர்களைப்பற்றி அறிவதற்கு மட்டுமல்ல ஆய்வுகள் மேற்கொள்வதற்கும் உறுதுணையானவை.

                                       - 'சித்திரா' மரியதாஸ் -

எழுத்தாளர் சிவராசா கருணாகரன் யாழ் சித்திரா அச்சக உரிமையாளராக எண்பதுகளில் அறியப்பட்ட 'சித்திரா' மரியதாஸ் அவர்கள் 8.11.2024 மறைந்த செய்தியினைப் பற்றிய குறிப்பினைப் பகிர்ந்திருந்தார். இவர் இழப்பால் துயரில் ஆழ்ந்திருக்கும் அனைவருக்கும் என் ஆழ்ந்த இரங்கல்.

'சித்திரா' மரியதாஸ் அவர்களுடனான எனது தொடர்பு மிகவும் குறுகியது, ஆனால் நினைவில் நிலைத்து நிற்பது. 1980/1981 காலகட்டத்துக்குரிய மொறட்டுவைத் தமிழ்ச் சங்கத்தின் இதழான 'நுட்பம்' சஞ்சிகையின் இதழாசிரியர் குழுத்தலைவராக இருந்த சமயம், அதற்கு ஆக்கங்கள் தேடி யாழ் பல்கலைக்கழகத்துக்கும் சென்றிருந்தேன். அங்கு அப்பொழுது பணியாற்றிக்கொண்டிருந்த விரிவுரையாளர் மு.நித்தியானத்தனைச் சந்தித்தேன்.

அப்பொழுது அவர் யாழ் பல்கலைக்கழகத்தில் படித்துக்கொண்டிருந்த மலையகத் தமிழ் மாணவர்களின் அமைப்பொன்று வெளியிட்ட தமிழ்ச் சஞ்சிகையொன்றினைக் காட்டினார். அதன் வடிவமைப்பு, அச்சமைப்பு பிடித்துப்போகவே அதை அச்சடித்த அச்சகம் பற்றிக் கேட்டேன். அப்பொழுதுதான் அவர் சித்திரா அச்சகம் பற்றிக் குறிப்பிட்டார். அங்கே நுட்பம் சன்சிகையினை அச்சடிப்பதற்கு முடிவு செய்தேன்.

கிராமியக் கலை வடிவங்கள் பல்வேறு வகையினவாக தொன்று தொட்டு மக்களிடையே பயின்று வந்துள்ளமை நாம் அறிந்ததே. கூத்து என்னும் பதம் தமிழில் மிக நீண்ட காலமாக நிலவி வருகின்றது. திருமூலரின் திருமந்திரத்திலும். திருக்குறளிலும் தொல்காப்பியத்திலும் இச்சொல்லாடலைக் காணமுடிகின்றது. தமிழகத்திற்கும் ஈழத்திற்கும் இடையே பல்வேறு வகைகளில் தொடர்புகள் பேணப்பட்டு வந்துள்ளன. கலை, கலாச்சார பண்பாட்டு விழுமியங்களில் ஒற்றுமை பேணப்பட்டு வந்துள்ளது. இருப்பினும் இடவேறுபாடு காரணமாக பிரதேசத்திற்கான தனித்துவமும் பேணப்படுகின்றது. தமிழால் இணைந்துள்ள நிலைமையை நாம் எல்லாக் கலைகளிலும் காணமுடியும்.

'கூத்தாட்ட அவைக் குழாத்து அற்றே பெருஞ்செல்வம்
போக்கும் அதுவிளிந் தற்று' – குறள் 332

திருவள்ளுவர் காலத்திற்கு முன்பிருந்தே தமிழர் மத்தியில் கூத்துக்கலை முக்கியத்துவம் பெற்றுள்ளது என்பதற்கு இந்தத் திருக்குறளே போதுமானது. கூத்து இடம்பெறும் அவைக் குழாம் என வரும் உவமானம் மக்கள் பெருந்தொகையாகக் சேர்ந்து கண்டு களித்துள்ளனர் என்பது விளக்கம். எனின் தமிழர் சமூகம் கூத்தாட்டத்தில் எவ்வளவு ஈடுபாடு கொண்டிருந்தனர் என்பது வெளிப்படை.

யாழ்.இந்துக்கல்லூரிக்குள் 70களில் இளவட்டங்களாக காலடி எடுத்துவைத்த பொற்காலம்.இந்துவின் மைதானத்துடன் உறவாடியபடி பச்சைப்பசேலென முப்பெரும் மரங்களுடன் நாமும் ஒன்றிப்பிணைந்து,ஒட்டுண்டு கிடந்த காலமது.மரங்கள் பகிர்ந்த நிழல்களே எமக்கான இளைப்பாறும் கூடுகள்.நீட்டி நிமிர்ந்து சாய்ந்து சல்லாபிக்க தோள்தந்த மதில்கள்.காற்று அள்ளி வந்து மைதான மணலை எம்மில் தூவி,முகங்களை வருடிவிட்டுப்போன கணங்கள்கூட நினைவிலிருந்து அழியாத கோலங்கள் அவை.

கல்லூரி மணி அடித்து ஓயும்.வெள்ளியென்றால் அந்த மணியோசை மனசைப்பரவசப்படுத்தும்.2 நாட்கள் விடுமுறை என்ற சந்தோசமது.தவிர,அன்று மாலை எமது மைதானத்தில் கிரிக்கெட் மச்சென்றால் அந்தக்குதூகலம் இன்னும் ஒருபடி மேல. நல்ல இடம்பிடிக்க ஓடிவந்து,மதில்களில் பாய்ந்து ஏறியிருந்து ரசித்த அன்றைய துடுப்பாட்டப்போட்டிகளின் வெற்றிகள் மனத்திரைக்குள் கறுப்புவெள்ளைக்காட்சிப்படிமங்களாக ஓடிக்கொண்டேயிருக்கின்றன.வெள்ளி இருள,மச்சும் முடிய புத்தகங்களுடன் வீட்டுக்குச்சென்று அந்த இனிய நாளை அரங்கேற்றியதையும் இளம்பருவத்தை அனுபவித்த எவராலும் மறக்க முடியாது.

"சீக்கிரமா விடியாதா சனி?"

விடிந்தவுடன்;காலைச்சாப்பாட்டை முடித்துவிட்டு சைக்கிளை எடுத்து கால்கள் மிதிக்க,கிரவுண்ட் நோக்கி சைக்கிள் பறக்கும்.

                         - கவிஞர் இக்பால் அலி -

ஆய்வுச் சுருக்கம்

ஈழத்தின் சிறார் இலக்கியப் பரப்பில் கவிஞர் இக்பால் அலியின் வகிபாகத்தைப் பற்றி ஆராய்வதே இக்கட்டுரையின் நோக்கமாகும். ‘இக்பால் அலியின் சிறார் இலக்கியத்தின் பாடுபொருள் மற்றும் எடுத்துரைப்பு பிற சிறார் இலக்கியங்களிலிருந்து வேறுபடுகிறது.’ என்ற கருதுகோளினைக் கொன்டு இக் கட்டுரை அமைகிறது. இக்கட்டுரைக்கு இதுவரை வெளிவந்துள்ள இக்பால் அலியின் சிறார் பாடல்கள் கொண்ட நூல்களை முதன்மைத் தரவுகளாகவும் இப்பாடல் நூல்களுடன் தொடர்புடைய திறனாய்வுகள், கட்டுரைகள் மற்றும் ஆய்வேடுகள் துணைமைத் தரவுகளாகவும் அமைகின்றன. கட்டுரையானது விபரிப்பு மற்றும் உள்ளடக்கப் பகுப்பாய்வு முறையியல்களைப் பின்பற்றியும் விளக்கப்படுகின்றது. ஈழத்து சிறார் இலக்கியத்தின் வழி மனித குலத்தின் மேம்பாடுதான் இக்பால் அலியின் வலியுறுத்தல் என்பதே இக்கட்டுரையின் முடிவாகும்.

பிரதான சொற்கள்: சிறார் இலக்கியம், அன்பு பெருக, மூன்று சக்கரக்காரன், குரங்குத் தம்பி, செல்லக் குட்டி

அறிமுகம்

இக்பால் அலி 1984ஆம் ஆண்டு முதல் இலக்கிய படைப்பாக்க முயற்சிகளில் ஈடுபட்டு வரும் ஒரு கவிஞர், எழுத்தாளர்இ ஊடகவியலாளர், மானுட சமத்துவச் சிந்தனையை கலை இலக்கியங்களின் வழி முன்னெடுத்து வருபவர். இவர் இலங்கை சாய்ந்தமருதைப் பிறப்பிடமாகவும் தொழில் நிமித்தம் காரணமாக பறகஹதெனிய மற்றும் கண்டியை வாசிப்பிடமாகவும் கொண்டவர். இலக்கிய உலகிற்கு இக்பால் அலியை அறிமுகம் செய்தவர் பேராதனைப் பல்கலைக்கழகத்தின் மேனாள் தமிழ்த்துறை தலைவர் பேராசிரியர் துரைமனோகரன் ஆவார். குறிப்பாகஇ பேராசிரியர் துரைமனோகரன் எழுதிய ‘இலங்கையின் இலக்கிய வளர்ச்சி’ என்ற நூலிலும் இக்பால் அலி வெளிக்கொணர்ந்த பல நூல்களுக்கு அவர் எழுதிய அணிந்துரைகளிலும் இதனை அறியலாம்.

- எழுத்தாளர் ஆதவன் கதிரேசர்பிள்ளை கவிஞர் திருமாவளவனுடன் முகநூல் மெசஞ்சரில் நடத்திய உரையாடல்களின் தொகுப்பொன்றை இமேஜ் வடிவில் அனுப்பியிருந்தார். துண்டு துண்டுகளாக, தாறுமாறாக, குழம்பிக் கிடந்த துண்டுகளிலிருந்து ஓரளவுக்கு விளங்கும் வகையில் பொருத்தியுள்ளேன். பிழை , திருத்தம் எவற்றையும் செய்யவில்லை. அப்படியே வெளியாகின்றது. இதனை வாசித்து , ஒழுங்காக்கும் பொறுப்பு ஆதவனுடையது. எதிர்காலத்தில் இமேஜ் வடிவில் அனுப்பாமல் எழுத்து வடிவில் அனுப்புங்கள். அலைபேசியிலுள்ள மெசஞ்சர் செய்திகளை அப்படியே மின்னஞ்சலுக்கு அனுப்பலாம. அதன் மூலம் தட்டச்சு செய்யும் பணியில் நேரம் மிஞ்சும். கவனத்தில் ஆதவன் எடுப்பாராக. - வ.ந.கி , பதிவுகள்.காம் -

திருமாவளவன் - வணக்கம் ஆதவன்

ஆதவன் - எம் எப்படியுள்ளீர்கள்? கலைச்செல்வன் தான் போய்த் தொலைந்தான். என் அழகிய தோழன்.

திருமாவளவன் - நான் ஒரு தடவை அவனூடாக

ஆதவன் -

லாச்சப்பல் முன்றலில் நினைவிருக்கு

திருமாவளவன் - ஓம்.. எப்படியிருக்கிறீர்கள்?

ஆதவன் -

நிறையப் பயணம்
செய்கிறேன். நிறைய வாசிக்கிறேன்.

திருமாவளவன் -  எனது  தொகுப்புகள் பார்த்திருக்கிறீர்களா?


ஆதவன் -

இங்கே இருக்கிறது பழையவை. புதியவை படித்திலேன். அனுப்புக.

சாமக்கோடாங்கி ரவி என்ற பெயரில்25 க்கும் மேற்பட்ட சிறுகதைகள்100 க்கும் மேற்பட்ட கவிதைகள் எழுதியுள்ளார். திருப்பூர் இலக்கிய விருது நிகழ்வு ஒருங்கிணைப்பாளராக பல சாதனைகள் புரிந்தவர்.

மூத்த வழக்கறிஞர் திரு ரவி அவர்கள்  27/11/24 எதிர்பாராத விதமாக உடற்பயிற்சி மையத்தில் கீழே விழுந்ததனால் ஏற்பட்ட. தலைக்காயத்தின் காரணமாக அரசு மருத்துவமனையில் சிகிச்சைக்கு சேர்க்கப்பட்டு சிகிச்சை பலனளிக்காமல் காலமாகிவிட்டார் எனும் துயர செய்தியை அறிந்து வேதனையுறுகின்றோம் .

திருப்பூர் இலக்கிய விருதுக்காக வந்த நூல்கள் அவர் முகவரியில் இருந்ததை சென்ற வாரம் பெற்று கொண்ட போது எல்லாம் கொடுத்து விட்டேன்.எல்லாம் முடிந்தது என்றார். எல்லாமுமாக முடித்து கொண்டார். கடைசி சந்திப்பு... அவை கடைசி வார்த்தைகள்

போய் விட்டாயா ரவி?  சமீபமாய் தங்கள் உடல் பரும்ன் குறைக்க ஜீம்முக்கு போவதாகச் சொன்னீர்கள்.வீட்டுக்கதவு அடைபட ஏமாற்றத்துடன் திரும்பினேன் பலதரம்.

இன்று பூட்டப்பட்ட கதவை பார்த்து கண்ணீர் வடித்தேன். ஓசோ..புதுமைப்பித்தன் முதல் பலரது படைப்புகள் பற்றிய பேச்சு... இசை...முதல் வீட்டு பிராணிகள் வளர்ப்பு வரை எல்லாம் பேசியிருக்கிறோம்... அனுபவ பேச்சு. ..

இலங்கையில் அண்மைக்காலத்தில் சில அதிசயங்கள் நிகழ்ந்துள்ளன. நீண்ட இடைவெளிக்குப்பின்னர் ஒரு பெண் பிரதமராகியிரு;க்கிறார். அவர்தான் தேசிய மக்கள் சக்தியின் உறுப்பினர் கலாநிதி ஹரிணி அமரசூரிய. அத்துடன் இருபதிற்கும் மேற்பட்ட பெண்கள் இலங்கை நாடாளுமன்றத்திற்கு புதிதாக தெரிவாகியிருக்கிறார்கள். இச்செய்திகளின் பின்னணியில் தற்போது மற்றும் ஒரு இலக்கியச் செய்தி வெளியாகியிருக்கிறது.

நாம் அன்னக்கா என பாசமுடன் அழைக்கும் இலங்கையின் மூத்த படைப்பாளியும் பத்திரிகையாளருமான திருமதி அன்னலட்சுமி இராஜதுரை அவர்களுக்கு இம்முறை சாகித்திய ரத்னா விருது வழங்கப்பட்டிருக்கிறது. செய்தி அறிந்தவுடன், அவரைத் தொடர்புகொண்டு வாழ்த்தியதையடுத்து அவர் பற்றிய இந்தக்குறிப்புகளை எழுதுகின்றேன்.

இதற்கு முன்னர் இந்த உயரிய தேசிய விருது தமிழர் தரப்பில் ஆண்களுக்குத்தான் வழங்கப்பட்டிருக்கிறது. இம்முறை இந்த கௌரவத்திற்கு ஒரு தமிழ்ப்பெண் ஆளுமை தெரிவாகியிருக்கிறார். இவரை பரிந்துரைத்தவர்களுக்கும் எமது வாழ்த்துக்களைத் தெரிவிக்கின்றோம்.

ஒரு பெண் ஏழுதசாப்தங்களுக்கும் மேலாக தொடர்ந்தும் ஊடகத்துறையில் நிலைத்து நிற்கிறார் என்றால், அவர் யார்...? என்ற கேள்வியைத்தான் முன்னைய - இன்றைய தலைமுறை வாசகர்கள் விழியுயர்த்திக் கேட்பார்கள். அப்படி ஒருவர் தமிழ்ப் பெண்ணாக தமிழ் ஊடகத்துறையில் அமைதியாக பணிதொடருவதென்பது மிகப்பெரிய ஆச்சரியம். சாதனை.

முன்னுரை

இலக்கியங்கள் அவையவை தோன்றிய காலத்துச் சமுதாயத்தை வெளிக்கொணர்ந்து காட்டும் காலக்கண்ணாடிகள் எனலாம். இவ்வகையில் புதின இலக்கியமும் தான் தோன்றிய காலத்துச் சமுதாயத்தைப் படம்பிடித்துக் காட்டத் தவறவில்லை. இப்புதின இலக்கியம் தன் காலச் சமுதாயத்து நிகழ்ச்சிகளைக் கூறுவதன் வாயிலாக வருங்காலச் சமுதாயத்தைத் திருத்த அல்லது நல்வழிச் செலுத்த முனைகின்றது. தற்காலத்துப் புதின ஆசிரியர்கள் பலருள்ளும் சு.சமுத்திரம் சமுதாய சிக்கலை இலைமைறை காய்ப்போல் அல்லாமல், அங்கை நெல்லியெனப் பளிச்சிடக் கொணர்வதை அறிந்தேன். என் உணர்வுக்கு ஏற்றாற் போலவே அவருடய வேரில் பழுத்த பலாவும் சாகித்திய அகாடமி பரிசைப் பெற்றது. அவருடைய இன்னொரு நூலாகிய நெருப்புத் தடயங்கள் என் நினைவுக்கு வந்தது. நெருப்புத் தடயமும் வேரில்பழுத்த பலாவைப் போலவே சிறந்தது என எண்ணியதால், அப்புதினத்தின் சிறப்புக் கூறுகளான உரையாடல், மொழி நடை போன்றவை கதையில் எவ்வாறு அமைய வேண்டும் என்பதையும் அவ்வாறு அமைய வேண்டியதன் அவசியம் என்ன என்பதையும், அது ‘நெருப்புத் தடயங்கள்’ என்னும் புதினத்தில் எங்ஙனம் அமைந்துள்ளது என்பதையும் ஆராய்ந்து விளக்கிக் கூறுவதே இவ்வாய்வின் நோக்கம்.

உரையாடல்

உலகம் இன்று துடிப்புடன் இயங்குகிறது என்றால் அதன் முக்கியகாரணம் ஒருவர் ஒருவரோடு மேற்கொள்ளும் கருத்துப் பரிமாற்றமே ஆகும். இந்தக் கருத்துப் பரிமாற்றம் உரையாடல்கள் மூலந்தான் நடைபெறுகிறது. அன்றாட மனித வாழ்வில் எவ்வாறு உரையாடல் இன்றியமையாத ஒரு இடத்தைப் பெறுகிறதோ அதுபோல் மனிதனால் படைக்கப்படும் அனைத்து இலக்கி;யங்களிலும் உரையாடல் அவசியமாகிறது. ஏனென்றால் இலக்கியம் என்பது, தான் வாழும் சமுதாயச் சூழல்களால் பாதிக்கப்பட்ட மனிதனால் அச்சமுதாயத்திலுள்ள பிற மக்களுக்காக அச்சமுதாயத்தை உணர்ச்சி மிக்க வார்த்தகளால் படைத்துக் காட்டுவதாகும்.

இலக்கியங்களில் வரும் உரையாடல்கள் பல வகையாக இருக்கும். சில இடங்களில் பாத்திரங்கள் தங்களுக்குள் உரையாடுவதாக அமையும். வேறு சில இடங்களில் பாத்திரங்களோடு உரையாடுவதாய் அமையும். இன்னும் சில இடங்களில் பாத்திரங்களுக்கும் வாசகர்களுக்கும் இடையில் உரையாடல் அமைவதாய் இருக்கும். இப்படி அமையும் உரையாடல்கள் இலக்கியத்தின் சிறப்புக்குத் துணை செய்ய வேண்டும். புதினத்தில் இடம்பெறும் உரையாடல்,

16வது ஆண்டில்.. இதுவரை சுமார் 350 படைப்பாளிகளுக்கு எளிமையாக இந்த திருப்பூர் இலக்கிய விருது கடந்த 16 ஆண்டுகளில் வழங்கப்பட்டு இருக்கிறது. அவர் இல்லை இவர் இல்லை என்று சொல்பவர்கள் அவர்களும் இவர்களும் முன்பே இடம்பெற்றிருக்கிறார்கள் என்பதை மனதில் கொள்ளலாம்

இந்த ஆண்டும் வழக்கமாக எளிமையாக ஒரு நூலகத்தில் நடைபெறுகிறது. 50 ஆயிரம் கோடி ரூபாய் அன்னிய செலவாணி தரும் நகரத்தில் பின்னலாடை மூலம் வருமானம் கிடைக்கும் நகரத்தில் இது போன்ற நிகழ்ச்சிகளுக்கு ஸ்பான்சர்கள் கிடைப்பதில்லை. இந்த முறையும் முயன்றோம். நகரத்தின் முக்கிய 8 பிரமுகர்களுக்கு ( ஓரளவு அறிமுகமானவர்கள் ) கடிதங்கள் அனுப்பினோம் .யாரும் பதில் அளிக்கவில்லை எளிமையாக வழக்கம் போல் நடத்துகிறோம்.

 இதை இதைப் பற்றி விமர்சிப்பவர்கள், அவதூறாய் பேசுபவர்கள் அதிகம் இருக்கிறார்கள் ஆதரவு தருவார்கள் அதிகம் இல்லை கூட இருப்பவர்களுக்கு கூட உதவி செய்ய மனவருவதில்லை இவர்களெல்லாம் கால வெள்ளத்தில் சாதாரண குப்பைகளாக கால வெள்ளத்தில் ஒதுக்கி வைக்கப்படுவார்கள்

 நகரத்தின் வியாபார வளர்ச்சியுடன் கலை இலக்கிய வளர்ச்சியும் இருந்தால் தான நகரத்தின் முழு வளர்ச்சியும் வெளியே தெரியும் அந்த வகையில் தமிழ் இலக்கிய பரப்பில் உள்ள சில எளிமையான படைப்பாளிகளை கௌரவம் படுத்தும் இந்த விழா எளிமையானது.சாதாரண  எழுத்தாளர்களின் எழுத்துக்களைப் போலவே ஆடம்பரமான எழுத்துக்கள் வரிசையாக எழுத்தாளர்கள் உள்ளார்கள். அவர்கள் மத்தியில் எளிமையான எழுத்துக்களுக்கு கவுரவமாக  கடந்த 16 ஆண்டுகளாய் இந்த நிகழ்ச்சி நடைபெற்று வருகிறது

 இதைத் தவிர 20 ஆண்டுகளாய் பெண் எழுத்தாளர்களுக்கான சக்தி விருது மற்றும் குறும்பட கலைஞர்களுக்கான குறும்பட விருது ஆகியவையும் நடந்து வருகின்றன என்பதையும் கவனத்தில் கொண்டு வருகிறோம். கனவு 38ம் ஆண்டில் தன் இலக்கிய இதழைக்கொண்டு வரும் நேரத்தில் இந்த நிகழ்வுகளையும் , மாதக் கூட்டங்கள் தவிர முன்னெடுத்து வருகிறது.  எளிமையானப் படைப்பாளிகளை எளிமையான விழாவில் வாழ்த்துவோம். வாருங்கள்.

                                         - ஓவியம் - AI -

சிகப்பு மஞ்சள் விளக்குகள் மின்னிக் கொண்டிருக்க, இராணுவ நோயாளர் காவுவண்டி ஒன்று அலறி அடித்துக் கொண்டு மருத்துவமனை வாசலில் வந்து நின்றது. என்னவோ ஏதோவென்று மருத்துவமனை ஊழியர்கள் எட்டிப் பார்த்தனர். நோயாளர் காவுவண்டிக்குப் பாதுகாப்பாய் வந்த இன்னுமொரு வண்டியில் இருந்து குதித்து இறங்கிய இராணுவத்தினர் ஆயுதங்களோடு தடதட என்று உள்ளே நுழைந்தனர். வெளிநோயாளர் பயந்துபோய் ஒதுங்கி நிற்க, வரவேற்பு மேசையில் இருந்த பெண் பதட்டத்தில் தன்னை அறியாமலே சட்டென்று எழுந்து நின்றாள்.

‘டாக்டர் எங்கே..?’ அதிகாரக்குரலில் மிரட்டினான் துப்பாக்கியோடு உள்ளே நுழைந்த இராணுவ சிப்பாய்.

பயத்தில் வார்த்தைகள் வெளிவர மறுக்கவே, அவள் மருத்துவரின் அறையை நோக்கிக் கையை நீட்டிக் காட்டினாள். எந்தவித தயக்கமும் இல்லாமல் அவன் கதவைத் தள்ளித் திறந்து கொண்டு உள்ளே நுழைந்தான்.

‘டாக்டர் ரொம்ப அவசரம், உடனே வாங்க, எங்க காப்டனுக்கு உடனே சத்திர சிகிச்;சை செய்யணும்.’ என்றான்.

‘என்னாச்சு..?’ வைத்திய கலாநிதி சிவகுமாரன் பதட்டப்பட்டார்.

‘கிளைமோர் குண்டு வெடிச்சதாலே எங்க காப்டன் ஆபத்தான நிலையில இருக்கிறார். உடனே வாங்க..!’ என்றான் சிப்பாய்.

கடமை அழைத்த வேகத்தைவிட, துப்பாக்கி முனையின் அழைப்பு அவரை உடனே எழுந்திருக்க வைத்தது.

இப்படியான நேரங்களில் பாதிக்கப் பட்டவர்களின் மனநிலை எப்படி இருக்கும் என்பதை அவர் நன்கு புரிந்து வைத்திருந்தார். எனவே அதிகம் அலட்டிக் கொள்ளாது, சத்திர சிகிச்சை அறைக்குள் சென்றபோது அவரது உதவியாளர்கள் இராணுவ அதிகாரிக்கு செலைன் கொடுத்து, அவசரமாக செய்யவேண்டிய உதவியை செய்து கொண்டிருந்தார்கள்.

நூல் விபரம்: பதிப்பு: வசந்தா பதிப்பகம், சென்னை, பக்கம்: 344, ஆசிரியர்: கௌசி, ஜெர்மனி, விலை: 400 இந்திய ரூபாய்

மொழி மனிதனால் உருவாக்கப்பட்டதாயினும் அம்மொழியாலே தான் மனிதன் உயர்வடைகின்றான்.எல்லா மொழிகளிலும் எழுத்துக்கும், சொல்லுக்கும் மட்டுமே இலக்கணம் உண்டு. ஆனால், தமிழ்மொழிக்கு மட்டுமே இவற்றோடு பொருளுக்கும் இலக்கணம் உண்டு. ஒரு மொழியின் உயர்வுக்குக் காரணம் இதன் கண் காணப்படுகின்ற இலக்கியமே. இவ் இலக்கியத்திற்கு இலக்கணம் அமைத்து மொழி செம்மைப்படுத்தப்படுகிறது. அவ்வாறு செம்மைப்படுத்தப்பட்ட ஒரு இலக்கியப் படைப்பாக மிளிர்கிறது இந்த குருவிக்கூடு என்னும் நாவல்.

ஒரு எழுத்தாளன் என்றால் எழுத்துக்களை எழுதிவிடுவது மட்டுமல்ல, அவரின் எழுத்துக்கள் ஆளுமையுடன் நடைபயில வேண்டும். அதனால் தான் வாசிப்பு அறிவைப் பெருக்கும், எழுத்து திறமையை வெளிப்படுத்தும் என்பார்கள். இவையிரண்டும் கௌசி அவர்களுக்கு நிறையவே இருப்பதனால் தான் இக்குருவிக்கூட்டை இவ்வளவு இலக்கியச்சுவை சொட்டச் சொட்ட அவரால் படைக்கமுடிந்திருக்கிறது என்றுகூறின் மிகையாகாது. வாசித்துப்பாருங்கள் மண்வாசனை முதல் விண்னைத்தொடும் அறிவியல்வரை அவர் கற்பனைவளமும் செழுமை மாறாச் சொல்வளமும் இலக்கிய இலகுநடையுடன் உணர்வுகளுக்கு உயிரூட்டி எழுத்துக்களால் வாசகர்களை கைபிடித்துக்கூட்டிச்சென்று நேரில்காண்பிப்பது போன்று காட்சிப்படுத்தியிருக்கின்றார். அது நன்கு சிறப்பாகவே இப்புத்தகத்தில் சில இடங்களில் துல்லியமாக காணமுடிகிறது.

அறிஞர் அ.ந.கந்தசாமி என அவரது பன்முகப் புலமை காரணமாக அழைக்கப்பட்ட எழுத்தாளர் அ.ந.கந்தசாமி ஆங்கிலத்திலிருந்து மொழிபெயர்ப்புகள் செய்துள்ளார். அவரது  மொழிபெயர்ப்பில் எமிலி சோலாவின் நானா ஐம்பதுகளின் ஆரம்பத்தில் சுதந்திரனில் தொடராக வெளியானது. பேராசிரியர் பேட்ரண்ட் ரஸ்ஸலின் 'யூத - அராபிய உறவுகள்' பற்றிய கட்டுரையின் கருத்துகளைத் தமிழில் விளக்கும் வகையில் இன்ஸான் பத்திரிகையில் கட்டுரைகள் எழுதியுள்ளார்.

1965 - 1966 காலகட்டத்தில் இலங்கையிலிருந்து  வெளியான டிரிபியூன் ஆங்கிலச் சஞ்சிகையில் அர்த்தசாஸ்த்திரம் பற்றிய, வள்ளுவர் பற்றிய கட்டுரைகளுடன் மேலும் சில கட்டுரைகளை அ.ந.கந்தசாமி எழுதியுள்ளார். அவற்றின் பட்டியல் கீழே தரப்பட்டுள்ளது. இலங்கையிலிருந்து வெளியான வேறு பல ஆங்கில பத்திரிகை, சஞ்சிகைகளில் அவரது ஆங்கிலக் கட்டுரைகள் வெளியாகியிருந்திருக்கக் கூடும். அவை பற்றிய விபரங்கள் மேலதிக ஆய்வுகள் மூலம் பெறப்பட வேண்டும்.

எழுத்தாளரும், ஜீவசஞ்சிகை ஆசிரியரும், பதிப்பாளருமான  க.பரணீதரன் யாழ் நகரிலுள்ள ஒரு புகழ்பெற்ற புத்தகக் கடையில் தனக்கேற்பட்ட அனுபவத்தை விபரித்திருந்தார். மிகுந்த அதிர்ச்சியைத் தந்த அனுபவமாக அதனை  வாசிக்கையில் நானும் உணர்ந்தேன். அவர் அங்கு எழுத்தாளர்களின் நூல்களை விற்பனைக்காகப் பத்துப் பிரதிகள் கொடுப்பது வழக்கம். பின்னர் ஒரு வருடம் கழித்துச் சென்று விற்கும் நூல்களின் பணத்தைப் பெறுவது வழக்கம். விற்காதவற்றை அங்கு தொடர்ந்து விற்க வைப்பது வழக்கம். வழக்கம் போல் இவ்விதம் அங்கு விற்பனைக்கு வைத்து அவர் , மூன்று வருடங்கள் பின்னர் அங்கு சென்றபோது அங்கு அவர் கொடுத்திருந்த நூல்களின் நிலைகண்டு அதிர்ச்சி அடைந்தார். நூல்கள் மீண்டும் பாவிக்கவே முடியாத அளவுக்கு அழுக்கான சூழலில் வைக்கப்பட்டிருந்தன.

அத்துடன் அப்புத்தக்கடையில் விற்கப்படும் நூல்களுக்கான பணத்தைப்  பெறுவதிலுள்ள சிரமங்களையும், அங்கு பணியாற்றுபவர்கள் நடந்துகொள்ளும் முறையினையும் கவலையுடன் விபரித்திருந்தார். தான் இவ்விதம் இப்பிரச்சினையை வெளிப்படுத்துவதற்குக் காரணம் அப்புத்தக்கடை நல்ல முறையில் தவறுகளைக் களைந்து இயங்க வேண்டும் என்பதற்காகவே என்றும் அவர் தனது கட்டுரையில் குறிப்பிட்டுள்ளார்.

ஜீவநதி ஆசிரியர் பரணீதரனுக்கு ஒரு தாழ்வான வேண்டுகோள். இப்புத்தக்கடை தன்னைச் சீரமைத்துக்கொள்ளாதவரை, எதிர்காலத்தில், உங்கள் பதிப்பகம் மூலம் என் நூல்கள் வெளியிடும் சந்தர்ப்பம் ஏற்பட்டால், என் நூல்களை அப்புத்தக்கடைக்குக் கொடுக்காதீர்கள்.

பரணீதரன் தனது பதிவில் புத்தகக் கடையின் பெயரைக்குறிப்பிடவில்லை. ஆனால் வேம்படி சந்தியிலுள்ள கடை என்று மட்டும் குறிப்பிட்டிருந்தார். கூகுள் வரைப்படத்தின் 'வீதிப்பார்வை' மூலம் அச்சந்தியை அவதானித்தபோது அதிலிருந்த ஒரேயொரு புத்தக்கடை பூபாலசிங்கம் புத்தகக் கடை என்பதை அறிந்து உண்மையில் அதிர்ச்சியடைந்தேன். பரணீதரனின் அக்கடையின் படத்தைக்காட்டி அதுவா கடை என்று கேட்டபோது அவர் ஆமென்றார்.

பூபாலசிங்கம் புத்தக்கடைக்கு இலங்கைத் தமிழ் இலக்கியச் சூழலில் முக்கியமானதோர் இடமுண்டு. குறிப்பாக எழுத்தாளர்கள் சந்திக்கும் இடமாக, நூல்கள் வாங்கும் இடமாக அது விளங்கியுள்ளது. குறிப்பாக இலங்கை முற்போக்குத் தமிழ் எழுத்தாளர்கள் பலரின் நனவிடை தோய்தல்களில் அது  நிச்சயம் இடம் பெற்றிருக்கும். அண்மையில் கனடாவில் மறைந்த எழுத்தாளர் இராஜகோபாலன் மாஸ்டர் கூட அங்குதான் பலரை எஸ்.பொ. , டொமினிக் ஜீவா என்று சந்தித்திருக்கின்றார். அது பற்றி டொமினிக் ஜீவா நனவிடை தோய்ந்திருக்கின்றார். வாசித்திருக்கின்றேன். இவ்விதமானதொரு முக்கியமான புத்தகக் கடையில் புத்தகங்கள் இவ்விதம் அழுக்கான சூழலில், மீள்பாவனைக்குரியதல்லாத நிலையில் பேணப்படுவது ஏற்றுக்கொள்ளத்தக்கதொன்றல்ல.  விற்பனையான நூல்களுக்கான பணத்தைப் பெறுவதில் இவ்வளவு சிரமங்களைப் பதிப்பாளர்கள் எதிர்கொள்வதும் ஏற்றுக்கொள்ளத்தக்கதல்ல. பூபாலசிங்கம் பதிப்பகத்தார் இது விடயத்தில் கவனம் எடுப்பார்களென்று நிச்சயம் நம்புகின்றேன்.

கொடூரமான கொலை ஒன்றைப் பற்றிக் கேள்விப்படும்போது, அந்தக் கொலையாளி மனச்சோர்வால் (depression) பாதிக்கப்பட்டிருந்ததால்தான் அந்தக் கொலை நிகழ்ந்ததெனப் பொதுவில் பேசிக்கொள்கிறார்கள். நாங்கள் அதிகமாகக் கேள்விப்படும் ஒரு மனநல ஒழுங்கீனமாக மனச்சோர்வு இருப்பது அதற்கான காரணமாக இருக்கலாம். ஆனால், மனச்சோர்வு என்பது ஒருவரின் மனநிலையில்/உணர்ச்சிகளில் ஏற்படும் ஓர் ஒழுங்கீனம் ஆகும். அதன்போது, மனச்சோர்வடைந்திருக்கும் நபரே அதிகமாகப் பாதிக்கப்படுகின்றார். மனச்சோர்வைத் தாங்கிக்கொள்ள முடியாத ஒரு நிலையை ஒருவர் அடையும்போது, அவர் தற்கொலை செய்துகொள்ளக்கூடும். ஆனால், எழுந்தமானமாக நிகழும் திடீர்க் கொலைகளுக்கு மனச்சோர்வு காரணமாக இருப்பதில்லை. அதேவேளையில், இன்னொரு வகையான மனநல ஒழுங்கீனமாக இருக்கும் schizophrenia (மனப்பிறழ்வு) என்ற நோ ய் இவ்வகையான திடீர் கொலைகளுக்குக் காரணமாக இருக்கக்கூடும்.

Schizophrenia என்பது யதார்த்தம் எது, பிரமை எது என்ற வித்தியாசம் தெரியாத சவால்கள் நிறைந்த ஒரு மனநிலையாகும். அந்த நிலையில் ஒருவரால் தெளிவாகச் சிந்திக்கவோ, தன் உணர்சிகளைக் கட்டுப்படுத்தவோ, சரியான தீர்மானங்களை எடுக்கவோ, உறவுகளைக் கையாளவோ முடியாதிருக்கும். சிலநேரங்களில் இந்த நோயின் அறிகுறிகள் மோசமாகலாம். Schizophrenia உள்ளவர்கள் எல்லோரும் வன்முறையாளர்களாகவோ, கொலைசெய்பவர்களாகவோ இருப்பதில்லை, எனினும், அந்த நோய்க்கு ஏற்ற சிகிச்சையைப் பெற்றுக்கொள்ளாதவர்களை அந்த நோய் வன்முறையாளர்களாக மாற்றலாம். அத்துடன், மதுபானம், போதைப்பொருள் போன்ற பொருள்களை அந்த நோயாளர் அதிகமாகப் பயன்படுத்துவதும் அவரை மேலும் ஆக்ரோஷமானவராக மாற்றக்கூடும்.