கல்விமான் செல்வா இலங்கையன் மறைவு!
டொரோண்டோவில்
வசித்து வந்த எழுத்தாளரும், கல்விமானுமான கனடாத் தமிழ் இலக்கிய உலகில் செல்வா
இலங்கையன் என அறியப்பட்ட இலங்கையர் செல்வரத்தினம் மார்ச் 21ந்திகதி காலமான
செய்தியினையும், அவரது இறுதிச் சடங்குகள் பற்றிய விபரங்களையும் எழுத்தாளர் நவம்
எமக்கு அறியத் தந்திருந்தார். அவ்விபரம் வருமாறு:
Mr. Ilankaiyar Selvaratnam passed away on 21st March 2009 in Toronto. Mr.
Ilankaiyar, a progressive minded Social Activist, Writer, retired Science
Education Officer, Teacher at St. Patrick�s College and Vaitheeswara College,
Jaffna, will be greatly missed by his family, students, and friends.
Viewing takes place on 26th Thursday and 27th Friday March 2009 at Heritage
Funeral Centre, 50 Overlea Blvd., (Don Mills & Eglinton) between 5 pm and 9 pm.
The funeral Service will be held on 28th Saturday March 2009, at 10 am at the
above Centre and the cremation will take place at St. John�s Norway Cemetery &
Crematorium, 256 Kingston Road at 1pm.
செல்வா இலங்கையன் அண்மையில் தனது வாழ்வு அனுபவங்களை ஒளிவு மறைவின்றிச் சுயசரிதையாக
வெளியிட்டிருந்தார். இது தவிர கனடாவிலிருந்து வெளிவந்த தமிழ் ஊடகங்களில் அவ்வபோது
கல்வித்துறை சார்ந்த கட்டுரைகள் பலவற்றையும் எழுதியுள்ளார். இவரது மறைவையொட்டி
'நம்நாடு' என்னும் வலைப்பதிவில் வெளிவந்த கவிதை கீழே:
இலங்கையன் வணக்கம்! - கல்விமான் செல்வரத்தினம்(செல்வரத்தினம்) ஆசிரியர் மறைந்தநாள்
கவிதை.
- புதியபாரதி -
மனிதரில் நேயம் மிக்கோர்
மாமனி தன்னே என்பார்
புனிதராய் நிற்போர் எல்லாம்
புத்தனாய் மதிக்கக் காண்பார்
கனிதரும் சுவைபோல் கல்வி
கண்டவர் பயனே ஈவார்
இனியதின் மகிமை எல்லாம்
இலங்கையன் கொண்டான் என்பேன்!
எறும்புகள் ஊர்தல் போன்று
இவன்நடை இருக்கும் சின்னக்
குறும்புகள் சிரிப்பி னோடு
குறுமொழி கனமாய் மின்னும்
பெறும்புகழ் இவனைச் சார்ந்து
பெரும்தமிழ் அறிஞன் ஆனான்
தொறும்நிலக் கனடா மன்றில்
செந்தமிழ் மனிதம் தந்தான்!
கரும்புகள் இனிக்கா திந்தக்
கல்விமான் கதைக்கும் போதில்
அரும்புகள் விரிதல் போலே
அழகுற மொழிவான் சாதி
நொரும்புகள் நிலத்தில் கண்டு
நொடிந்தனன் அதற்குள் நின்றும்
திரும்பினான் செல்வா என்னும்
சிந்தனை யாளன் என்பேன்!
ஆயிரம் குடங்கள் வைத்து
அளன்கின்ற ஓமம் தோற்கும்
பாயிரம் கொண்டு இந்தப்
பரிதியின் பாடல் பூக்கும்
தாயினும் சிறந்தான் இந்தத்
தமிழறி வாளன் கண்டீர்
நோயினை வென்றான் ஆயின்
நின்றவன் போயே விட்டான்!
ஊன்றிய தடியே இல்லான்
உலவிய அறிஞன் எங்கே?
வான்மடி சென்றார் மன்றில்
வந்துநின் றழுவான் எங்கே?
கூன்பணி கொள்ளான் தேசக்
கூட்டமாய் நிற்பான் எங்கே?
ஏன்இவன் சென்றான் என்றே
என்னுளம் கனக்கு தம்மா!
ஓம் சாந்தி! சாந்தி!! சாந்தி!!!
ஒரு தூயனின் இறப்பில் இதயத்தால் வணங்கி
புதியபாரதி
- http://namnaadhu.blogspot.com/2009/03/blog-post_26.html
தகவல்: எழுத்தாளர் நவம்
knavam27@hotmail.com |