- இங்கு எழுத்தாளரும், மொழிபெயர்ப்பாளரும், ரிஷி, அநாமிகா என்னும் புனைபெயர்களில் எழுதி வருபவருமான , லதா ராமகிருஷ்ணன் அவர்கள் தமிழிலிருந்து ஆங்கிலத்துக்கு மொழிபெயர்த்த கவிதைகள் பிரசுரமாகின்றன. -
1. அய்யனாரின் புரவிகள்! - ஆசு சுப்பிரமணியன் -
மனிதர் அற்ற
ஊரின் ஆற்றின் கரையில்
அய்யனார் புரவி மீது அமர்ந்து
காவலிருக்கிறார்
களவுப்போகும் புரவிகளுக்காய்
ஆற்றின் கரையில்
புரவி மீது அமர்ந்தவர்
ஒரு நாள் அடைமழையில்
அவர் அமர்ந்த புரவியை
மழையே களவாடியது
மீண்டும் அவர் எதிரேயிருந்த
ஏழெட்டுப் புரவிகளில்
ஒரு புரவி மீதமர்ந்த
அய்யனார் புரவியும்
வெயில் உரித்து
வெய்யிலே களவாடியது
மீந்த ஒன்றிரண்டுப் புரவிகளையும்
புயல் வெறித்து களவாடின
திகைத்த அய்யனார்
அச்சத்தின் பீதியில்
தானே ஒரு புரவியாகியப் பொழுதில்
தானும் அதுவுமாக காவலிருந்தார்
மனிதர் அற்ற ஊரின் ஆற்றின் கரையில்
அய்யயனார் ஏன்? புரவி மீது
அமர்ந்து காவலிருக்கிறார்
கள்வர்கள் இல்லாத ஊரில்
களவுப்போகும் புரவிகளுக்காய்...
மழை வெய்யில் புயல்
ஏன்? கள்வர்களாயின
களவாடப்படும் சீற்றங்கள்
நெறித்தலில்
திமிறும் காலத்தின் எச்சம்
அய்யனாரின் வீச்சரிவாளில்
உறைந்த ஒரு சொட்டு குருதியில்
சமன்படுத்தி நீளும் அறத்தில்
கணைத்து எழுகின்றன
களவாடப்பட்ட புரவிகள்
AASU SUBRAMANIAN’S POEM: AYYANAAR’S HORSES
Rendered in English by Latha Ramakrishnan(*First Draft)
On the banks of the river
of the uninhabited village
Ayyanaar is sitting on the horse
keeping vigil
to safeguard the horses
being stolen.
He sitting upon the stallion
on the river bank
One day in the torrential downpour
the very rain
stole the horse upon which
he was seated
Again the one
among the six or seven stallions
in front of him
upon which he sat
the hot sun peeled
and plundered
The remaining few horses
the storm stole away
Shocked to the core Ayyanaar
gripped by fear
when himself became a horse
kept vigil
being both, himself and horse.
In the deserted village on the river bank
Why Ayyanar keeps vigil seated on the horse
in a place where there are no robbers…..
for safeguarding the horses……
Rain Sun Storm
Oh why thieves they’ve become?
The furies would be taken away
Strangulated
the left over Time would
struggle to get unleashed.
In the lone blood drop frozen upon the tip of
Lord Ayyanar’s long sword
with venom and vengeance perishing
and justice prevailing
the stolen horses
bray and leap alive.
- Aasu Subramanian -
2. ஜோன்மேரி ரோஸ் கவிதைகள்!
இம்மழையின் ஒலியானவன்
இம்மழையின் மணமானவன்
இம்மழையின் நிறமானவன்
மழை வேண்டும் என்றவளுக்கு
மழையாய் வந்தான்!
கண்ணாடி குடுவையில் பத்திரபடுத்தி வைக்கிறேன்
இம்மழையின் நேசத்தை
நான் முழுவதும் நனையும்
வேளையில் அவனுடன் கதைப்பதற்கு!
நீல நிற மழையில்
என் பாதங்களை
நீந்த விடுகிறேன்
இறகு முளைத்த மீனாய்
நீந்தி அவன் மார்பின்
கதகதப்பில் தன்னை புதைத்து கொள்கிறது!
மழையானவனும் மீனும்
பின் இந்த இரவும்
வேறென்ன?!
ஜன்னலின் கம்பிகளில்
வழிந்து
என் அறை முழுவதும்
நிறைந்து விட்டான் அவன்!
இரு கருவிழிகள் என்னை முழுவதும் நனைத்து விட
நேரம் பார்கிறது
நானோ!
அம்மழையில் நனைந்துவிட துடிக்கின்றேன்
இவ்விரவில்
அவனும் நானும்
மழையும் !
Poem by Johnmary Rose
Rendered in English by Latha Ramakrishnan(*First Draft)
He, the resonance of this shower
He the fragrance of this rain
He the hue and shade of this downpour
Came as the very Rain
For she who solicited rain.
I have safeguarded this Rain’s affection
in a glass jar
to chitchat with him
when I get drenched so thoroughly•
In this bluish rain
I let my feet float
As winged fish
floating they bury themselves
in the warmth of his chest!
He the Rain and the fish
and this Night plus
What else?
Streaming down the winidow bars
He has filled my entire cabin!
Two velvety black eyeballs wait
for the opportune time
to soak me so wholly!
And I!
Am aching for getting thoroughly drenched
In this night
He, Me
and the Rain!
3. லக்சுமி மணிவண்ணன் கவிதை!
நீ கேப்டனாக இல்லாதவிடத்தே
கேப்டன் போலும் பாவனை செய்தால்
போலிச் சிப்பாய்களிடம்
மாட்டிச் சரிவாய்
சிப்பாய்களுக்கெல்லாம் தீனி நீ
அவை உனக்கு கொள்ளி வைத்து மீளும்
நீ தளபதியாயிருக்குமிடத்தே
தீனி போட மறுத்தால்
அரண்மனை உன்னை வெளியேறச் சொல்லும்
சிப்பாய்கள் உன்னைச் சீயென ...
நகைக்கும்
நீ சில இடங்களில் கேப்டன்
சில இடங்களில் சிப்பாய்
முந்தாதே
முந்தினால் நீ தளபதியாயிருந்தாலும்
சிப்பாய்கள் கூட்டத்தில்
சேர்த்துவிடுவார்கள்
நீ அனைத்து சிப்பாய்களுக்கும்
குண்டி கழுவ
நேர்ந்து விடும்
சிப்பாயா
தளபதியா
கண்டுபிடி
சிப்பாயினிடத்தே சிப்பாயாக
தளபதியினிடத்தே தளபதியாக
Lakshmi Manivannan’s Poem
Rendered in English by Latha Ramakrishnan(*First Draft)
Where you are not the commander
if you feign to be one
you would be caught by pseudo soldiers
and
You become the prey for all those soldiers
They would cremate you and get back.
Where you are the commander
If you refuse to feed them
the royal palace would ask you to leave at once
The soldiers would look at you contemptuously and
laugh to their hearts’ content.
You are Commander in some places
Soldier in some other
Don’t overtake
If you do
despite being the commander
they would include you in the crowd of soldiers.
You would have to wash the bums of all those troopers.
Soldier
or Commander
Find out
being
soldier to soldier
commander to commander
4. நேசமித்ரன் கவிதை!
அப்படியொன்றும் இரக்கம் நிரம்பியவர்களை
சந்தித்ததாய் இல்லை நம் நாட்குறிப்புகள்
அவ்வளவு எளிதாய் இன்னுமொரு காதலுள்
நுழைய நம்பிக்கை ஈவதில்லை
துரோகங்கள் ஈவாய் இருக்கும்
அன்பின் சூத்திரங்கள்..
யாருமற்ற வீட்டில் தொடர்ந்து ஒலிக்கும்
அழைப்புமணி கலவரப்படுத்தியபடி இருக்கிறது
அடைகாக்கும் வர்ணக் குருவிகளை
ஆம் ! நாம் ஒரு தலைக்கோதலை ஒத்த
அரவத்திற்கு காத்திருந்தோம்
ஒரு நீண்ட வரிசையின் பின்னுள்ளவர்களுக்கான
வாசனையை விட்டுச் செல்கிறவர்களாகவே
அவர்கள் இருந்திருக்கிறார்கள்
ஒரு தகனம் முடிந்து வெளியேறும் கூட்டத்தில்
திரும்பித் திரும்பி பார்த்தபடி வெளியேறும் கண்களை
வலிந்து நேசிக்கும் வலியுண்ணிகளாய்
இருக்கிறோம் நாம்
கைவிடப்பட்ட ஒரு தீவின் கால்நடைகள்
கடற்கரையில் ஒன்று சேர்வதை புகைப்படம்
எடுக்கும் கரங்கள் ஏன் நடுங்குகின்றன
இல்லை, உறக்க மாத்திரைகள் நமக்கு
பழக்கமானவை இல்லை .அதை நாம் அறிந்திருந்தோம்
காட்சிப் பொருள் மரிப்பதை எவரும்
விரும்புவதுமில்லை
அவ்வளவு பெருமிதத்துடன்
சிகிச்சைக்குத் திறக்கப்படும் கூண்டுகள்
உனக்கு விடுதலையல்ல
ஆனாலும் ரோமம் மூடியவுன் நகங்கள் வளரட்டும்
NESAMITHRAN’S POEM
Rendered inEnglish by Latha Ramakrishnan(*First Draft)
Our diaries do not seem to have come across merciful souls
They don’t give us any hope to enter into a new love that easily.
Love’s formulae having
betrayals as quotient
The calling bell that keeps on ringing
in a house having none
causes terrible apprehension
in the hatching song sparrows
Ah yes we were waiting for a sound
as a soft caress of the hair
They had been those
leaving behind the fragrance of those
at the fag end of a long queue
we remain as the ticks of pain
forcefully loving the eyes that go away
Looking back every now and then
in the crowd leaving after a cremation
why do the hands that take the photo of
the cattle of an abandoned island
coming together on the seashore
tremble
no, we are not used to sleeping tablets we knew that
none likes the death of exhibit piece
The cages that open for medical treatment so proudly
cannot be your freedom
Yet let your nails covered with soft hairs grow
5. சிவகுமார் TD கவிதை!
தந்திர காட்சியில்
மாயாவி
ஒவ்வொரு முறையும்
ஏதேனும் ஒன்றை உருவாக்கி
தொலைத்து
பார்வையாளர்கள் மத்தியிலிருந்து
வரவழைத்தான்.
இறுதியாக நாய் ஒன்றை உருவாக்கி
தொலைத்தான்.
மந்திர பெட்டியை எவ்வளவு முறை
அடித்தும் நாய் வரவில்லை,
மந்திர சாவியை கவ்வியபடி நாய்
அரங்கிற்கு வெளியே ஓடிகொண்டிருந்தது.
SHIVAKKUMAR TD’s poem! Rendered in English by Latha Ramakrishnan(*First Draft)
In the magic show
Every time
the magician made something go missing
and brought it from the midst of audience.
Finally he created a dog and lost it.
Despite beating the magic box
umpteen number of times
The dog didn’t return.
Grabbing the magic key in its mouth
the dog was running outside the auditorium
6.இளங்கோ கிருஷ்ணன் கவிதை!
மகிழ்ச்சியிலிருந்து மகிழ்ச்சிக்குச் செல்லும் வழியில்
ஒரு குட்டி மகிழ்ச்சியில் இளைப்பாறிக்கொள்ளும் சிறுமி ஒருத்தியை சந்தித்தேன்
தான் கொடுத்த ஆரஞ்சு சுளைகளை
உண்ணாத நாய்க்குட்டியை மிரட்டிக்கொண்டிருந்தாள்
வாசலின் சரக்கொன்றை
ஒவ்வொரு பூவாய் உதிர்த்துக்கொண்டிருக்க
ஏய்! இங்க வா என்று
அதிர்ந்து வீட்டிலிருந்து குரல் வருகிறது
சடசடவென தன் பால்யத்தைவிட்டு ஓடுகிறாள் சிறுமி
சரக்கொன்றைகள் மீண்டும் துளிர்க்க மீண்டும் உதிர
ILANGO KRISHNAN’S POEM
Rendered in English by Latha Ramakrishnan(*First Draft)
En route from joy to joy
I met a little girl reposing in a small joy
She was coercing a puppy that didn’t eat the orange pulps
Offered by her.
‘Sarakondrai’, the Golden Rain Tree at the entrance
was shedding flowers one by one
“Hei, come here I say”
thunders the voice thundering from inside the house
casting off her childhood all at once
the little girl runs at great haste
The Raintree flowers blooming and falling
ever again
7. சூர்யா VN கவிதை!
அவ்வப்போது அப்பா
அட்டைப்பூச்சியாக உருமாறுவார்
அன்றைய தினங்களில் கண்ணில்படும்
யாவற்றிலும் ஒட்டிக்கொள்வது அவர் வழக்கம்
அப்பொழுதெலாம் வழமைக்கு திரும்புங்களென்று
அம்மா திரும்பத்திரும்ப சொல்லிப்பார்ப்பாள்
தகவலறிந்து என் சகோதரன் அட்டைப்பூச்சிக்கான
தலையணையையும் போர்வையும் துரித அஞ்சலில் அனுப்பிவைப்பான்
இதுவரை சந்தோஷம் சஞ்சலம் என
எதன்யெதன் மீதெல்லாமோ ஒட்டிக்கொண்டிருந்தார்
பொறுமையில்லாத நான் பொறுத்துக் கொண்டேன்
சகித்துக் கொண்டேன்
ஆனால் இன்று இந்நாளின் மீது
ஒட்டிக்கொண்டிருப்பதை சகித்துக்கொள்ள முடியவில்லை
உயர்ந்த குரலில்,
சற்று நகருங்கள்
நான் மறுநாளுக்கு செல்லவேண்டாமா
எனக்கேட்டேன்
பதிலுக்கு உன் இதயத்தில் ஒட்டிக்கொள்ளவாயென கேட்கிறார் அவர்.
SURYA VN’S POEM
Rendered in English by Latha Ramakrishnan(*First Draft)
Now and then
Father would metamorphose into leech
In those days whatever comes into view
He would stay glued to them
‘Return to normalcy’
Mother would say repeatedly
Learning it my brother would send
the exclusive pillow and blanket for leech
by speed post.
So far he had been staying glued
to all kind of things like
joy , worry, this and that
Edgy, yet I remained patient
tolerated them all
But now, the way he stays glued on Today,
I just can’t take it
Raising my voice
‘Move a little, won’t you
Am I not to move into tomorrow?’, said I.
In response he asks:
‘May I stay glued to your heart.’
இந்த மின்-அஞ்சல் முகவரி spambots இடமிருந்து பாதுகாக்கப்படுகிறது. இதைப் பார்ப்பதற்குத் தாங்கள் JavaScript-ஐ இயலுமைப்படுத்த வேண்டும்.
