பதிவுகள்

ஒரு நாக்கைப் பல நாக்குகளாகப் பெருக்கும் தொழில்நுட்பம்
தெருக்கோடியில் புதிதாகத் திறந்திருக்கும்
மனிதார்த்த மையமொன்றில் கற்றுத்தரப்படுகிறது என்று
ஒலிபெருக்கியில் அலறிக்கொண்டே போனது ஆட்டோ…
போன வருடம் இதே நாளில் சிறிய விமானமொன்று
துண்டுப்பிரசுரங்களைத் தூவிவிட்டுச் சென்றது.
தாவியெடுத்துப் பார்த்தால் அதில் தரப்பட்டிருந்த
கட்டணத்தொகையில் தலைசுற்றியது.
முற்றிலும் இலவசமென்று இப்போது சுற்றுக்கு விடப்பட்டிருக்கிறது
Pied Piper of Hamelin பின்னே போகும் எலிகளில் ஒன்றாய்
போட்டது போட்டபடி ஆட்டோவைப் பின்தொடர்ந்தேன்.

’பலநேரங்களில் எதிர்வினையாற்றமுடியாமல்தானே இருக்கிறது –
இதில் பல நாக்குகளின் தேவையென்ன?’
என்று தர்க்கம் செய்யத் தொடங்கியது அறிவு.’
ஒரு நாக்கை வைத்துக்கொண்டே
நேற்றொன்றும் நாளையொன்றுமாய்
கருத்துரைத்துக்கொண்டிருக்கிறோம்
இதில் இருபது நாக்குகள் இருந்தாலோ……?’
என்று உறுத்தியது மனசாட்சி.
ஓங்கிக் குட்டியதில் இரண்டும் வாய்மூடி
ஏங்கியழுதபடி தத்தமது மூலையில் ஒடுங்கிக்கொண்டன.

பின் அன்பொழுக அவற்றிற்கு எடுத்துரைத்தேன்:
’ஒரு நாக்கு கூறுவதை மறுநாக்கு மீற,
ஒரு நாக்கின் கண்ணியம் மறுநாக்கில் மண்ணாகிப்போக,
எதற்கும் பொறுப்பேற்காமல் தப்பித்துவிடலாம்.
தவிர, பரபரப்புச் செய்தியாகிவிடுவதும் சுலபம்.
கலகம் கருணை உலகம் உருண்டை யில்லை
யாம் தாம் பீடத்தி லாம் நாம் -சரிநிகர் சமானமாம் –
எனக்கு ஸ்விட்ஜர்லாந்து -உனக்கு மூத்திரச்சந்து.
முந்து முந்து -கந்துவட்டிக் காலத்தில்
இலவசமாய்த் தரப்படும் நாக்குகளோடு
போனஸாக ஆளுக்கொரு குரல்வளையும் உண்டு
என்று பேசிக்கொள்கிறார்கள்.
யோசிக்காதே போ போ வேகம் போ
பிணம் தின்னும் சாத்திரம் என்ற
மூன்றே சொற்களைக்கொண்ட வாசகம்
சூசகமாய் எத்தனை கற்களை உள்ளடக்கியது
என்று எடுத்துரைக்க
அவற்றின் Permutations and combinations ஐ
விளக்கிக்கூற
எண்ணிறந்த நாக்குகள் எம்மாத்திரம்?
திரும்பிப் பார்க்காமல் மேலே செல்.
முன்னே செல்வது முன்னேற்றமாகாதென்று
முனகாதே மண்டூகமே – சென்று வா நாக்குகளை மொண்டுவா….’

ஆத்திரத்தை ஒரு கண்ணிலும் அன்பை மறு கண்ணிலும்
காட்ட முயற்சித்ததில்
கண்ணாடி நொறுங்கிப்போயிற்று …..
ஆயிற்று….
இதோ ஆட்டோ நின்றவிடத்திலுள்ள கட்டிடத்தில்
நானும் நுழைய
கொழகொழவெனத் தரையெல்லாம்
அறுந்துகிடக்கின்றன நாக்குகள்
வழிந்தோடும் குருதியோடு.
உயர்த்திப் பிடித்த வாட்கள் கத்திகள்
ரம்பங்கள் பிளேடுகளோடு
முழங்கிக்கொண்டிருக்கின்றன’
குரலற்றவர்களின் குரல்கள்!’